Kościół powstał nie jako znak sprzeciwu wobec papieża, ale jako alternatywa jeszcze jednej drogi wiary, także prowadzącej do Trójjedynego Boga.
Narodowy Kościół Katolicki jest Kościołem o ustroju prawnym episkopalno-synodalnym.
Kościół uznaje autorytet symbolu Nicejsko-konstantynopolitańskiego wyznania wiary.
Kościół nie podlega zwierzchności Papieża. Biskupa Rzymu uznaje jako primus inter pares (łac. „pierwszy wśród równych sobie”), jako pierwszego i najgodniejszego ze wszystkich biskupów katolickich.
Kościół przyjmuje zasadę dobrowolności celibatu duchownych – jako zgodną z nauką Apostołów i Tradycją Kościoła zachodniego do 1073 r. – duchowni mogą przyjąć sakrament małżeństwa. Kościół zaleca złożenie przyrzeczenia celibatu jako drogę uświęcenia kapłaństwa.
Biskupem w Narodowym Kościele Katolickim zgodnie z kan. 441 lub zgodnie z kan. 374 pkt.9 Prawa Kanonicznego, może być kapłan celibatariusz lub mający rodzinę prawnie założoną i trwałą.
Kościół przyjmuje dwojaką formę spowiedzi:
– indywidualną (w konfesjonale: dzieci i młodzież do lat 18 oraz dorośli – na życzenie);
– ogólną (zbiorową), do której mogą przystępować tylko dorośli.
Wierni Kościoła mogą przyjmować Komunię Świętą pod dwiema postaciami.
Dokumentem doktrynalnym Kościoła jest Prawo Kanoniczne Kościoła.
Liturgia uroczystości kościelnych, odznacza się prostotą i żarliwością pierwszych chrześcijan.
Zgodnie z kan.1205 §3 oraz §4 Prawa Kanonicznego „Stan duchownych związanych sakramentem małżeństwa, potwierdzony przez praktykę Kościoła pierwotnego ma być uważany za godny.” oraz „małżeństwo jest do pogodzenia ze święceniami kapłańskimi.”
Małżeństwo, udzielane jest przez duchownego – biskupa, kapłana lub diakona. Ponadto chociaż uznawane za związek nierozerwalny, może być jednak rozwiązane w sytuacji, gdy na skutek słabości ludzkiej rozpadło się; małżonkowie mogą ubiegać się w Sądzie Kościelnym o zezwolenie na zawarcie ponownego ślubu.
Kościół nie uznaje dogmatów o Niepokalanym Poczęciu i Wniebowzięciu NMP, uznajemy je jako prawdy wiary nie dogmaty.
Kościół odrzuca dogmaty o nieomylności papieża w sprawach wiary i moralności, jako zerwaniem ze starą doktryną.
Kościół nie praktykuje żadnej formy odpustów.
Kościół nie tworzy żadnych nowych dogmatów.
Kościół dopuszcza stosowanie środków antykoncepcyjnych w małżeństwie, jeżeli małżonkowie całkowicie nie zamykają się na rodzicielstwo. Używanie antykoncepcji jest przedmiotem indywidualnego osądu męża i żony i w zakresie odpowiedzialności Kościoła nie leży mówienie jego wiernym, ile dzieci winni posiadać. Bycie rodzicem jest ważnym aspektem małżeństwa, a ograniczanie wielkości rodziny jest zarówno osobistym wyborem, jak i odpowiedzialnością. Poza prokreacją małżeństwo służy również innym ważnym celom.
Kościół pozostaje neutralny wobec polityki.
Kościół dopuszcza stosowanie in vitro.