Narodowy Kościół Katolicki

INKARDYNACJA

Drogi Bracie w Chrystusie,

Jeśli czytasz te słowa, być może rozważasz powrót do aktywnego realizowania swojego powołania. Chcemy Cię zapewnić, że otwieramy nasze drzwi i serca dla tych, którzy pragną na nowo zaangażować się w misję kapłańską. Oferujemy możliwość inkardynacji oraz pełne wsparcie i zrozumienie.

 

Z wielką troską i szacunkiem zwracamy się do Ciebie z propozycją, która może stać się inspiracją do rozważenia powrotu do aktywnego kapłaństwa. Wiemy, że decyzja o opuszczeniu posługi była trudna i wynikała z ważnych powodów, jednak wierzymy, że Twoje powołanie i duchowe dary nadal mogą przynieść wiele dobra.

 

„Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne. ” (Rz 11,29 BBT)

Nasza rola i misja

Narodowy Kościół Katolicki nie jest przystanią dla tych, którzy szukają wygody czy ucieczki od trudności duchowego oraz codziennego życia. Nie stanowi schronienia dla tych, którzy nie chcą podjąć pełnej odpowiedzialności za swoje powołanie i życie. Wręcz przeciwnie, jesteśmy wspólnotą dedykowaną tym, którzy pragną z całego serca służyć Bogu i ludziom, żyjąc zgodnie z wymaganiami Ewangelii oraz dyscypliny kościelnej w każdej sferze codzienności.

 

Kościół jest miejscem dla osób gotowych stawić czoła wyzwaniom związanym z problemami dnia codziennego poprzez zaangażowanie duchowe i moralne. Staramy się realizować wolę Bożą, kształtując nasz charakter na podstawie nauki Chrystusa i wdrażając wartości chrześcijańskie w życie codzienne. W Narodowym Kościele Katolickim kładziemy nacisk na życie zgodne z Ewangelią, które przejawia się w codziennych działaniach i decyzjach.

 

Dla tych, którzy zdecydują się do nas dołączyć, oferujemy wsparcie w duchowym wzroście, pomagając rozwijać relację z Bogiem oraz realizować misję w świecie. Jesteśmy miejscem, gdzie wymagania duchowe spotykają się z realiami codziennego życia, a wiara przejawia się w działaniu na rzecz bliźnich, zarówno w pracy, jak i w domu.

 

Rozumiemy naszą rolę jako świadków wiary i strażników Tradycji apostolskiej. Jesteśmy powołani do bycia przykładem dla innych, zachowując wierność nauczaniu Chrystusa i Kościoła. Zapraszamy wszystkich, którzy szczerze pragną podążać drogą wiary, do dołączenia do nas i wspólnego budowania Królestwa Bożego na ziemi. Nasza wspólnota jest miejscem, gdzie każdy może znaleźć duchowe wsparcie, inspirację i przestrzeń do wzrastania w wierze, jednocześnie stawiając czoła wyzwaniom życia codziennego.

 

W Narodowym Kościele Katolickim kładziemy szczególny nacisk na jedność, braterstwo i współpracę, dążąc do budowania wspólnoty opartej na miłości i wzajemnym szacunku. Naszym celem jest nie tylko osobisty rozwój duchowy, ale także aktywne angażowanie się w życie społeczne, by poprzez nasze działania świadczyć o miłości Chrystusa. Zapraszamy do wspólnego kroczenia drogą wiary, wzajemnego wsparcia i wspólnego budowania lepszego świata w świetle Ewangelii.

„Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.” (Mt 5,16 BBT).

Dyscyplina eklezjalna i jej kluczowe znaczenie

Narodowy Kościół Katolicki, jako Kościół tradycji starokatolickiej, za jedno z najważniejszych zadań uważa ochronę sakramentalności Kościoła i otaczanie szczególną troską duchownych, którzy z ważnych powodów opuścili aktywną posługę kapłańską. Dyscyplina eklezjalna, która nas wyróżnia, obejmuje nie tylko zobowiązania moralne, ale także ścisłe przestrzeganie zasad i reguł kościelnych, które kształtują nasze życie duchowe i posługę kapłańską. Już na etapie inkardynacji, posłuszeństwo i dyscyplina eklezjalna są przez nas respektowane i bezwzględnie przestrzegane. To zobowiązanie pomaga nam w pełni realizować swoje powołanie i być skutecznymi narzędziami Bożej łaski.

„Każdy bowiem dom jest przez kogoś zbudowany, a Tym, który zbudował wszystko, jest Bóg. ” (Hbr 3,4 BBT).

Wyzwania i problematyka dyscypliny

Zdajemy sobie sprawę, że wielu kapłanów nie podejmuje i nie realizuje swojego powołania z powodu wyzwań związanych z dyscypliną. Te trudności mogą obejmować zarówno wymagania moralne, jak i organizacyjne, które niejednokrotnie mogą wydawać się przytłaczające. Wielu kapłanów, którzy byli z nami, nie podołało dyscyplinie i zasadom Kościoła, jednak ciągle troszczymy się o nich w naszych modlitwach. Nasza troska o braci, którzy odeszli od posługi, jest wyrazem naszej głębokiej miłości i odpowiedzialności za każdego członka Kościoła.

„Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełniajcie2 prawo Chrystusowe.” (Ga 6,2 BBT).

Zaproszenie do nowego początku

„Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych” (Mt 22,14 BBT).

Narodowy Kościół Katolicki jest gotowy przyjąć Cię z otwartymi ramionami i wspierać w każdym aspekcie Twojej posługi. Nie jesteśmy jednak przystanią dla tych, którzy chcą unikać dyscypliny, lecz miejscem, gdzie szczerze zainteresowany możesz znaleźć wsparcie, zrozumienie i środowisko sprzyjające Twojemu duchowemu wzrostowi. Jesteśmy miejscem dla tych, którzy pragną żyć w zgodzie z wymaganiami dyscypliny eklezjalnej i w pełni realizować swoje powołanie.

 

Nasze zaproszenie wynika z głębokiego zrozumienia i troski o sakramentalność Kościoła, które w sposób szczególny obejmują tych, którzy przyjęli sakrament święceń kapłańskich: „Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne.” (Rz 11,29 BBT). W pokorze rozumiemy swoją rolę jako Kościół wspierający, pomagający wszystkim duchownym kontynuować swoją świętą misję.

Oddanie i świadectwo

Wierzymy, że autentyczna dyscyplina eklezjalna, posłuszeństwo i zaangażowanie w służbę są kluczowe dla owocnego i pełnego realizowania powołania kapłańskiego. Jesteśmy przekonani, że tylko poprzez pełne oddanie się Bogu i wspólnocie Kościoła, możemy spełnić nasze powołanie i być prawdziwymi świadkami Bożej miłości i miłosierdzia.

„Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski” (Mt 5,48 BBT).

Nasza tożsamość

Gdy czujesz w sercu wezwanie i jesteś gotów z pełnym zaangażowaniem podjąć swoje powołanie w Narodowym Kościele Katolickim, pragniemy oddać Ci to, co dla nas najcenniejsze – naszą tożsamość. Jest to dar, który wypełniony jest głęboką duchowością i niestrudzoną dyscypliną, tworzącymi naszą niepowtarzalną esencję.

 

Narodowy Kościół Katolicki szczyci się swoją niepowtarzalną tożsamością. Nasze duchowe szaty, przesiąknięte symboliką i tradycją, są nie tylko znakiem rozpoznawczym, ale także żywym świadectwem naszej przynależności do Kościoła Powszechnego. Są one wyrazem naszej duchowej drogi, naszego oddania i wierności wartościom.

 

Nasza autentyczność tkwi w prawdziwości, w której służymy Bogu i naszej wspólnocie. Być sobą, to nasz sposób na oddanie się tej misji, pełniąc ją z otwartym sercem i czystym sumieniem. W Narodowym Kościele Katolickim znajdziesz przestrzeń, gdzie duchowe powołanie spotyka się z głęboką, autentyczną wspólnotą, która żyje zgodnie z zasadami tradycji i współczesności.

 

Zapraszamy Cię do podróży, w której Twoje serce i duch znajdą swoje miejsce. Razem będziemy budować naszą tożsamość, opartą na prawdziwych wartościach i głębokim poczuciu przynależności. Nasza wspólnota to miejsce, gdzie każdy, bez względu na drogę, jaką przebył, odnajdzie swoje duchowe schronienie i wsparcie w dążeniu do jedności z Bogiem.

 

„Abyście zgodnie, jednymi ustami wielbili Boga i Ojca Pana naszego, Jezusa Chrystusa” (Rz 15,6 BBT).

Twój udział w naszej misji to nie tylko realizacja powołania, lecz także współtworzenie historii, która pisana jest miłością, wiarą i oddaniem. Przyłącz się do nas, a wspólnie zbudujemy przyszłość, opartą na solidnych fundamentach naszej niepowtarzalnej tożsamości.

Kontakt i wsparcie

Jeżeli rozważasz powrót do aktywnego kapłaństwa, zapraszamy Cię do kontaktu z nami. Chcielibyśmy odpowiedzieć na wszystkie Twoje pytania, przedstawić szczegóły procesu inkardynacyjnego i omówić, jak możemy wspólnie realizować nasze powołanie. Prosimy o skorzystanie z formularza kontaktowego, abyśmy mogli przekazać Ci dodatkowe informacje.

 

„Bądźcie dla siebie nawzajem dobrzy i miłosierni! Przebaczajcie sobie, tak jak i Bóg nam przebaczył w Chrystusie.” (Ef 4,32 BBT).

Z wyrazami szacunku i braterskiej miłości,

 

Narodowy Kościół Katolicki

Napisz do nas. Czekamy na Twoją wiadomość.

Aby wypełnić ten formularz, włącz obsługę JavaScript w przeglądarce.
Imię i nazwisko
E-mail
Napisz wiadomość
Pola wyboru

Zapytania duchownych

Pierwszym krokiem jest przeczytanie o nas na naszych stronach internetowych, zadawanie pytań, a następnie, jeśli chcesz rozpocząć proces inkardynacyjny: napisanie prośby i przesłanie jej wraz z wymaganymi dokumentami na nasz adres emaliowy: inkardynacja@moj-kosciol.pl Inkardynacja jest otwarta tylko dla duchownych ważnie wyświęconych w tradycji katolickiej przez Kościół z ważną linią sukcesji apostolskiej. Ogólnie rzecz biorąc, przyjmujemy duchownych z konserwatywnych i niezależnych wspólnot starokatolickich i Kościołów zachowujących ważną linię sukcesji apostolskiej. Prośbę o inkardynację wraz z załączonymi dokumentami, należy starannie opracować i odesłać na wskazany w korespondencji adres e-mail. Możliwe jest przesłanie w pierwszej kolejności wniosku, a następnie dostarczenie dokumentacji w miarę jej gromadzenia. Jednak decyzja o udzieleniu inkardynacji zostanie podjęta po złożeniu i zatwierdzeniu kompletu wymaganych dokumentów.
To nie jest łatwe pytanie, ponieważ każdy kandydat jest prowadzony przez proces w sposób zindywidualizowany i osobisty. Po zakończeniu procesu aplikowania wniosek o przyjęcie lub odrzucenie prośby o inkardynację zostaje przedstawiony Radzie Synodalnej. A więc okres czasowy "jak długo?" jest różny. Generalnie jednak proces inkardynacji może zostać zakończony w ciągu miesiąca.
Potwierdzenie otrzymania prośby o inkardynacje zostaje przesłane na wskazany adres e-mail lub adres poczty tradycyjnej w ciągu 30 dni. W potwierdzeniu wnioskujący otrzyma wyznaczenie terminu, zwyczajowo do 3 miesięcy od daty doręczenia korespondencji na skompletowanie dokumentów i przesłanie ich na adres Ordynariusza Diecezji, który przekaże je do Rady Synodalnej. Sekretarz Rady Synodalnej po sprawdzeniu otrzymanych dokumentów, w terminie do 14 dni udzieli odpowiedzi o udzieleniu lub odmowie udzielenia inkardynacji przez Zwierzchnika Kościoła.
Przegląd wykształcenia w odniesieniu do powierzanego urzędu powinien wykazywać silną korelację z naszymi wymogami koordynacji. W trakcie procesu inkardynacyjnego określimy ewentualne deficyty w wykształceniu teologicznym, a JM Ksiądz Rektor Seminarium Duchownego opracuje plan uzupełnienia wykształcenia. Doświadczenie służby kapłańskiej może być również uwzględnione w decyzji o inkardynacji i może zastąpić określoną treść kursu. Duchowni z głównych Kościołów mogą skorzystać z domniemania posiadania odpowiedniego i wystarczającego wykształcenia i doświadczenia związanych z posługą kapłańską. Ponieważ jednak wykształcenie niezależnych Kościołów katolickich jest zróżnicowane, uważnie analizujemy otrzymane dokumenty i posługę. Jesteśmy mocno zaangażowani, aby mieć kapłanów, którzy są przygotowani, aby mogli właściwie wypełniać powierzone zadania i żyć przesłaniem Jezusa.
Wysyłając apostołów, by głosili dobrą nowinę, leczyli chorych, a nawet wskrzeszali umarłych, Jezus powiedział: „Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie” (Mt.10,8). Tak więc jego prawdziwi naśladowcy nie mieli pobierać żadnych opłat. Jezus sam dał przykład — pełniąc służbę na rzecz innych, nigdy nie brał za to pieniędzy. Jeśli parafia jest w stanie zapewnić wsparcie finansowe duchownemu, oczekuje się, że to zrobi. Jednak obecnie większość naszych duchownych (diakonów, księży i biskupów) wspiera się poprzez świeckie zatrudnienie i daje bez wynagrodzenia pieniężnego swój czas i talenty na rozwój ich służby Kościołowi. Wzorem Jezusa również apostoł Paweł ‛udostępniał dobrą nowinę bezpłatnie’ (1 Kor. 9,18). Gdy potrzebował środków na utrzymanie, podejmował pracę przy wytwarzaniu namiotów (Dz. 18:1-3). Większość służb zaczyna się jako posługa namiotów w duchu apostoła Pawła i pierwszych chrześcijan. Większość naszych duchownych wykonuje posługę kapłańską na wzór francuskiego ruchu robotniczo-kapłańskiego w połowie lat czterdziestych. Wreszcie, duchowni nie są zatrudniani przez Narodowy Kościół Katolicki, lecz są wybierani i funkcjonują jako przedstawiciele lokalnej wspólnoty kościelnej.
Nie pobieramy żadnej opłaty za inkardynację ani za święcenia! Mogą jednak wystąpić pewne koszty, które są pokrywane przez wnioskodawcę. A, te są ustalane w trakcie procesu aplikacyjnego. W ramach procesu aplikacyjnego wnioskodawca musi osobiście odwiedzić Biskupa lub innego wskazanego duchownego w pobliżu miejsca zamieszkania wnioskodawcy. Koszty podróży związane z tą wizytą ponosi wnioskodawca.
Kościół zastrzega sobie prawo do zachowania w tajemnicy podjęcia decyzji o rozpoczęciu procesu inkardynacji do czasu jego zakończenia. Zasada zachowania tajemnicy obowiązuje także kandydata do grona duchownych Kościoła. Złamanie tej zasady przez składającego prośbę spowoduje zerwanie procesu inkardynacji i w konsekwencji udzielenie decyzji odmownej, przyjęcia kandydata do grona duchownych Kościoła.
Jeśli występują deficyty w edukacji muszą być uzupełniane przez zajęcia seminaryjne. Kandydat sam ponosi koszty związane z uzupełnieniem wykształcenia. Od duchownych Kościoła oczekuje się posiadania własnych szat liturgicznych i wyposażenia niezbędnego w ich posłudze. Ofiary parafii są wykorzystywane przez kapłana na wydatki bieżące parafii. Nasze prawo kościelne wymaga, aby wszyscy kapłani uczestniczyli w rekolekcjach / spotkaniach formacyjnych lub jako wyznaczeni delegaci w Synodzie Kościoła, gdziekolwiek się one odbywają. Koszty podróży i opłata rejestracyjna są odpowiedzialnością kapłana.