Ekumenizm według Narodowego Kościoła Katolickiego — Obowiązek Każdego Chrześcijanina
Ekumenizm, czyli dążenie do jedności wśród chrześcijan różnych wyznań, jest fundamentalnym aspektem nauki i misji Narodowego Kościoła Katolickiego. Jest on zakorzeniony w modlitwie kapłańskiej Jezusa Chrystusa zawartej w Ewangelii Jana 17,21, gdzie Zbawiciel modli się, „Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni w Nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.”
Ekumenizm jako obowiązek Kościoła
Narodowy Kościół Katolicki rozumie ekumenizm jako bezwarunkowy obowiązek Kościoła, który wynika bezpośrednio z modlitwy Chrystusa. Jezus pragnął, aby Jego naśladowcy byli zjednoczeni, co nie tylko wzmacnia świadectwo Kościoła przed światem, ale także realizuje Jego misję miłości i jedności. Ta jedność nie oznacza uniformizmu, lecz harmonijne współistnienie różnych tradycji chrześcijańskich w duchu wzajemnego szacunku i miłości.
Fundamenty ekumenizmu
W kontekście ekumenizmu szczególnie znaczące są również słowa Jezusa zawarte w Ewangelii Łukasza 9,49-50, „Wtedy przemówił Jan, 'Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię Twoje wypędzał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami’. Lecz Jezus mu odpowiedział, 'Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami’.” Te słowa stanowią fundament właściwie rozumianego ekumenizmu, podkreślając, że każdy, kto działa w imię Chrystusa, jest sprzymierzeńcem, a nie przeciwnikiem.
Podziały wśród chrześcijan
Podziały wśród chrześcijan sprzeciwiają się woli Chrystusa, są zgorszeniem dla świata i szkodzą ewangelizacji. Dlatego Duch Święty wciąż wzbudza tęsknotę i pragnienie, aby chrześcijanie zjednoczyli się w jednym Kościele. Współczesny ekumenizm nie poprzestaje tylko na wzajemnej tolerancji. Pragnie on ukazać więzi wynikające z wiary w Chrystusa i ze wspólnego chrztu, by przezwyciężając indyferentyzm postaw i przekonań, służyć pogłębieniu i wzbogaceniu świadomości religijnej.
Trzy płaszczyzny ekumenizmu
Ekumenizm rozwija się na trzech zasadniczych płaszczyznach,
1. Ekumenizm duchowy – Jest on duszą wszelkiej działalności ekumenicznej i w nim winni uczestniczyć wszyscy chrześcijanie. Duchowa jedność poprzez modlitwę i wspólne działania na rzecz jedności jest kluczowa.
2. Ekumenizm naukowy – To wysiłek teologów, którzy w duchu dialogu badają tradycję innych Kościołów i dbają o poznanie jej przez katolików. Oznacza to odrzucenie wszelkich powierzchownych i tendencyjnych opinii na temat innych wyznań, prowadząc do głębszego zrozumienia i szacunku.
3. Ekumenizm praktyczny – Oznacza współdziałanie chrześcijan różnych wyznań w zakresie potrzeb życia społecznego, takich jak wspólna pomoc potrzebującym, obrona życia ludzkiego, godności osoby ludzkiej, pokoju i sprawiedliwości. Współdziałanie w dziedzinach nauki, kultury i sztuki również stanowi ważny aspekt praktycznego ekumenizmu.
Modlitwa o jedność chrześcijan
Modlitwa o jedność chrześcijan jest nieodzownym elementem ekumenizmu. Należy pielęgnować i rozwijać wspólną modlitwę o jedność chrześcijan, zwłaszcza w Tygodniu Modlitw o Jedność (18-25 stycznia), ale nie tylko w tym czasie. Zaleca się modlić w tej intencji w dniu Objawienia Pańskiego, w dniach między Wniebowstąpieniem a Zesłaniem Ducha Świętego, w Wielki Czwartek i Wielki Piątek. Sakrament Chrztu Świętego jest fundamentem wszelkich działań ekumenicznych i przypomina, że wszyscy chrześcijanie są jednością w Chrystusie.
Konkluzja
Ekumenizm, rozumiany w świetle Ewangelii Jana 17,21 i Łukasza 9,49-50, jest fundamentalnym obowiązkiem każdego chrześcijanina. Narodowy Kościół Katolicki kładzie nacisk na to, że dążenie do jedności jest zadaniem całego Kościoła, zarówno duchowieństwa, jak i wiernych. Poprzez wspólne działania, modlitwę i otwartość na dialog, chrześcijanie mogą realizować modlitwę Chrystusa, aby „wszyscy byli jedno”, świadcząc tym samym o miłości Bożej wobec świata.
