Wtedy przemówił Jan: «Mistrzu, widzieliśmy kogoś, jak w imię Twoje wypędzał złe duchy, i zabranialiśmy mu, bo nie chodzi z nami». Lecz Jezus mu odpowiedział: «Nie zabraniajcie; kto bowiem nie jest przeciwko wam, ten jest z wami». (Lk 9, 49-50)
Te słowa stanowią fundament właściwie rozumianego ekumenizmu.
Podziały wśród chrześcijan sprzeciwiają się woli Chrystusa, są zgorszeniem dla świata i szkodzą ewangelizacji. Dlatego Duch Święty wciąż wzbudza tęsknotę i pragnienie, aby chrześcijanie zjednoczyli się w jednym Kościele.
Współczesny ekumenizm nie poprzestaje tylko na wzajemnej tolerancji. Pragnie on ukazać więzi wynikające z wiary w Chrystusa i ze wspólnego chrztu, by przezwyciężając indyferentyzm postaw i przekonań, służyć pogłębieniu i wzbogaceniu świadomości religijnej. Rozwija się on na trzech zasadniczych płaszczyznach, jako ekumenizm duchowy, ekumenizm naukowy i ekumenizm praktyczny:
a) ekumenizm duchowy jest on duszą wszelkiej działalności ekumenicznej i w nim winni uczestniczyć wszyscy chrześcijanie;
b) ekumenizm naukowy to wysiłek teologów, którzy w duchu dialogu badają tradycję innych Kościołów i dbają o poznanie jej przez katolików; oznacza też odrzucenie wszelkich powierzchownych i tendencyjnych opinii na temat innych wyznań;
c) ekumenizm praktyczny oznacza współdziałanie chrześcijan różnych wyznań w zakresie potrzeb życia społecznego, takich jak: wspólna pomoc potrzebującym, obrona życia ludzkiego, obrona godności osoby ludzkiej, pokój, sprawiedliwość; płaszczyzną współdziałania chrześcijan winny być też dziedziny nauki, kultury i sztuki.
„Bóg Ojciec zesłał swego Syna, by stawszy się Człowiekiem, odkupił rodzaj ludzki i zjednoczył go w jedno”(J 11,52).
O innych kościołach chrześcijańskich należy mówić obiektywnie i bez ducha polemiki, uczyć szacunku dla innych obrzędów i tradycji religijnych.
Modlitwa o jedność chrześcijan.
Należy pielęgnować i rozwijać wspólną modlitwę o jedność chrześcijan, zwłaszcza w Tygodniu Modlitw o Jedność (18-25 I), ale nie tylko w tym czasie. Zaleca się modlić w tej intencji w dniu Objawienia Pańskiego, w dniach między Wniebowstąpieniem a Zesłaniem Ducha Świętego, w Wielki Czwartek i Wielki Piątek.
Jako chrześcijanie musimy pamiętać, ze Sakrament chrztu św. Chrzest św. jest fundamentem wszelkich działań ekumenicznych.
Zalecenia duszpasterskie:
- zasady ekumeniczne nie odnoszą się w sensie ścisłym do sekt chiliastyczno-judaistycznych, takich jak: Świadkowie Jehowy, Adwentyści, lub innych, jak maoiści, krisznaici; działalność niektórych z nich, jak np. Świadków Jehowy, jest sprzeczna z duchem ekumenizmu; kontakt z nimi powinien zmierzać do głoszenia im zbawienia w Chrystusie przez wiarę i chrzest;
- odpowiedzią na wyzwanie, jakie stanowi działalność sekt, winno być ożywienie znajomości Pisma Świętego, wykorzystanie pozytywne doświadczenia grup, wspólnot i ruchów ewangelizacyjnych;
- w czasie cierpienia i klęski; należy służyć pomocą potrzebującym bez względu na wyznanie;
Kościół „odrzuca ateizm, uznaje jednak szczerze, że wszyscy ludzie, wierzący i niewierzący, powinni się przyczyniać do budowy świata, w którym wspólnie żyją”. W duchu ekumenizmu należy zachęcać do zgodnego współżycia z wszystkimi ludźm
i dobrej woli.