Sakrament bierzmowania

„Dlatego właśnie przypominam ci, żebyś na nowo rozpalił dar Boży, który otrzymałeś przez włożenie moich rąk.” (2 Tm 1, 6)

Bierzmowanie nazywane jest sakramentem dojrzałości chrześcijańskiej. Przyjmuje go osoba już ochrzczona, aby otrzymać pełnię darów Ducha Świętego i zostać umocnioną do dojrzałego życia w wierze. Ten sakrament nie jest dodatkiem do chrztu. Jest jego dopełnieniem. Przez bierzmowanie chrześcijanin zostaje posłany, aby świadczyć o Chrystusie w świecie.

Podstawa biblijna

W Dziejach Apostolskich czytamy, że apostołowie modlili się nad już ochrzczonymi, aby zesłać na nich Ducha Świętego:

„Kiedy apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, posłali do nich Piotra i Jana. Ci przybyli i modlili się za nich, aby otrzymali Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy kładli na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.” (Dz 8, 14 17)

Najpełniejszym objawieniem działania Ducha Świętego jest dzień Pięćdziesiątnicy. Uczniowie byli razem. Wtedy Duch zstąpił na nich w sposób widzialny i przemienił ich wewnętrznie. Od tego momentu nie bali się już świadczyć o Jezusie.

„A gdy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, wszyscy byli razem na jednym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też jakby języki ognia, które się rozdzieliły i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym.” (Dz 2, 1 4)

Sens i cel bierzmowania

Bierzmowanie umacnia dojrzałość wiary. Duch Święty, którego otrzymuje bierzmowany, uzdalnia go do tego, aby wierzył świadomie, aby bronił wiary wtedy, gdy jest ona kwestionowana i aby umiał ją przekazywać innym. To Duch Święty sprawia, że uczniowie nie zatrzymują się tylko na praktykach religijnych, ale żyją Ewangelią.

Święty Paweł zachęcał uczniów:

„Napełniajcie się Duchem, przemawiając do siebie nawzajem psalmami, hymnami i pieśniami duchowymi, śpiewając i grając Panu w swoich sercach.” (Ef 5, 18 19)

To jest właśnie duch bierzmowania. Chrześcijanin nie żyje wyłącznie własną pobożnością. Ma wpływać na innych i budować wspólnotę Kościoła.

Udzielanie sakramentu

Zwyczajnym szafarzem bierzmowania jest biskup. Może on jednak powierzyć udzielanie tego sakramentu prezbiterowi. Sam obrzęd ma bardzo prostą i czytelną strukturę. Najpierw jest modlitwa o dary Ducha Świętego. Następnie następuje właściwy znak sakramentu.

Centrum stanowią dwa momenty. Pierwszy to nałożenie rąk. Jest to gest znany już z czasów apostolskich i oznacza przekazanie mocy Ducha. Drugi to namaszczenie krzyżmem świętym na czole przyjmującego sakrament. Wtedy szafarz wypowiada słowa: „Przyjmij znamię daru Ducha Świętego.”

Namaszczenie krzyżmem oznacza udział w misji Chrystusa. On sam został namaszczony Duchem Świętym:

„Zaraz po chrzcie Jezus wyszedł z wody. Wtem otworzyły się niebiosa i ujrzał Ducha Bożego, zstępującego jak gołębica i przychodzącego na Niego. A oto głos z nieba mówił. Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie.” (Mt 3, 16 17)

Skutki bierzmowania

Bierzmowanie pogłębia łaskę chrztu. Umacnia więź z Chrystusem. Mocniej łączy z Kościołem. Daje dary Ducha Świętego potrzebne do tego, aby chrześcijanin potrafił nie tylko przyjmować wiarę, ale też ją przekazywać.

Owocem bierzmowania jest także odwaga w wyznawaniu wiary. Kto przyjął Ducha Świętego, nie wstydzi się Ewangelii i nie ukrywa przynależności do Kościoła. Bierzmowanie uzdalnia do służby, do podejmowania odpowiedzialności w parafii, do działalności apostolskiej, do dawania świadectwa w rodzinie i w pracy.

Można powiedzieć, że bierzmowanie jest sakramentem posłania. Chrześcijanin zostaje umocniony i wysłany, aby współtworzyć misję Kościoła.

Podsumowanie

Bierzmowanie jest ważnym etapem w życiu duchowym. Dopełnia chrzest. Udziela Ducha Świętego. Umacnia w wierze. Włącza w odpowiedzialność za Kościół. Czyni człowieka zdolnym do mężnego wyznawania wiary słowem i czynem. Jest to dar, który należy przyjąć z wiarą i świadomie.