Wprowadzenie

Liturgia Słowa to nie tylko moment, w którym wspólnota wierzących gromadzi się wokół Pisma Świętego. Jest przede wszystkim żywym i mistycznym spotkaniem z Chrystusem, który jako Słowo Wcielone objawia się i działa w Kościele. To przez Niego wszystko się stało por. J 1,1 3, a w liturgii to On sam przemawia. Nie tylko przekazuje prawdy objawione. Także dokonuje przemiany serc. W mocy Ducha Świętego Słowo kształtuje sumienia. Prowadzi ku zjednoczeniu z Bogiem. Otwiera na zbawczą rzeczywistość.

W tym obrzędzie odsłania się prawda z Listu do Hebrajczyków. Żywe jest słowo Boże. Skuteczne. Ostrzejsze niż każdy miecz obosieczny Hbr 4,12 BBT. To nie jest tylko dźwięk ani zapis. To jest rzeczywistość łaski. Słowo przenika i objawia ukryte myśli serc por. Hbr 4,12 13. Wzywa do metanoi. Czyli do nawrócenia i przemiany życia.

Liturgia Słowa jest aktem Bożego stwarzania. Chrystus ogłasza Prawo Nowego Przymierza i czyni serca tablicami Ducha por. 2 Kor 3,3. Słowo oddziela to co przemija od tego co wieczne. Daje światło na drogę por. Ps 119,105. Prowadzi aż do chwili gdy ujrzymy Słowo w pełni por. 1 Kor 13,12.

Wezwanie Czyniąc wszystko na większą chwałę Bożą i ku zbawieniu naszych dusz nie jest tylko pobożnym początkiem. Wyraża postawę. Każda czynność chrześcijanina może być ofiarą miłą Bogu. Kościół przypomina że liturgia jest miejscem spotkania z Bogiem. W tym spotkaniu człowiek uczy się przemieniać życie w dar z siebie.

Słowo Boże światło na drodze życia

Psalmista mówi. Twoje słowo jest lampą dla moich stóp i światłem na mojej ścieżce Ps 119,105 BBT. Pismo nie jest wyłącznie opisem przeszłych wydarzeń. To żywy świadek obecności Boga. Gdy w zgromadzeniu czytana jest Ewangelia, sam Chrystus staje pośród swojego ludu. Jak w drodze do Emaus por. Łk 24,32.

Rozważanie Słowa prowadzi do komunii z Bogiem. Święty Hieronim pisał że nieznajomość Pisma jest nieznajomością Chrystusa. Słuchanie Ewangelii jest więc aktem adoracji.

Cisza po Ewangelii przestrzeń na przyjęcie Słowa

Nasz czas jest głośny. Dlatego cisza po odczytaniu Ewangelii ma znaczenie. Jest uznaniem że mówi Bóg a nie my.

[Po odczytaniu Ewangelii zaleca się krótką ciszę.]

Proponowane w obrzędzie modlitwy nawiązują do tej ciszy. Na przykład Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy albo Niech te słowa niosą nas ku większej bliskości z Chrystusem. Podkreślają sakramentalny wymiar Słowa. Słowo nie tylko poucza. Ma moc uświęcać i prowadzić.

Komunia ze Słowem wezwanie do świadectwa

Ewangelia dnia jest zawsze wezwaniem. Nie może pozostać teorią. Święty Jakub uczy. Bądźcie wykonawcami słowa a nie tylko słuchaczami Jk 1,22 BBT. Prawdziwa komunia ze Słowem pojawia się w życiu. Wierność Ewangelii staje się świadectwem wobec świata.

Teologiczne znaczenie błogosławieństwa końcowego

Błogosławieństwo na zakończenie tego obrzędu jest posłaniem. Nie jest tylko formułą kończącą. Kto słyszał Słowo ma je zanieść dalej. Chrystus mówi. Wy jesteście światłem świata Mt 5,14 BBT. Błogosławieństwo Ojca i Syna i Ducha Świętego uzdalnia do tego posłania.

Rozpoczęcie

[Kapłan albo diakon zwraca się do zgromadzenia.]

Czyniąc wszystko na większą chwałę Bożą i ku zbawieniu naszych dusz gromadzimy się aby rozważać Słowo Boże. Dziś w [tu wpisz dzień tygodnia i datę] w [tu wpisz tydzień okresu liturgicznego] Kościół Święty nasza Matka podaje nam do rozważania Ewangelię zapisaną u [tu wpisz imię ewangelisty]. Jako Słowo Boże z uszanowaniem proszę posłuchać.

Czytanie Ewangelii

[Ewangelię odczytuje kapłan lub diakon.]

Po zakończeniu czytania kapłan albo diakon mówi. Oto Słowo Pańskie.

[Wierni odpowiadają. Chwała Tobie Chryste.]

Modlitwa w ciszy po Ewangelii

[Kapłan albo diakon odmawia w ciszy jedną z podanych formuł.]

Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy.

albo

Niech te słowa zapisane dla naszego zbawienia prowadzą nas ku większej bliskości z Panem i ku miłości wobec bliźniego. Wszystko na większą chwałę Bożą.

Modlitwa przed odczytaniem Ewangelii

[Jeżeli Ewangelię odczytuje kapłan odmawia modlitwę pochylony w ciszy.]

Wszechmogący Boże oczyść moje serce i wargi abym godnie i z należnym szacunkiem głosił Twoją Ewangelię.

[Jeżeli Ewangelię odczytuje diakon najpierw prosi o błogosławieństwo.]

Diakon. Pobłogosław mnie ojcze.

Kapłan. Niech Pan będzie w twoim sercu i na twoich wargach abyś godnie i wiernie głosił Jego Ewangelię. W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego.

Diakon. Amen.

[Po tej modlitwie przystępuje się do odczytania Ewangelii.]

Porządek rozważań nad Słowem Bożym

[Stosuje się gdy czytany jest inny fragment Pisma niż Ewangelia.]

Czyniąc wszystko na większą chwałę Bożą i ku zbawieniu naszych dusz gromadzimy się dzisiaj aby rozważać Słowo Boże które jest światłem na naszej drodze por. Ps 119,105. Niech nasze serca zostaną otwarte na Jego przesłanie.

[Następnie kapłan albo diakon zapowiada czytany fragment.]

Czyniąc wszystko na większą chwałę Bożą i ku zbawieniu naszych dusz gromadzimy się aby rozważać Słowo Boże. Dziś w [tu wpisz dzień tygodnia i datę] w [tu wpisz tydzień okresu liturgicznego] Kościół Święty nasza Matka podaje nam do rozważania fragment Pisma Świętego zaczerpnięty z [tu wpisz nazwę księgi lub listu]. Z uszanowaniem posłuchajmy Słowa Bożego.

[Po zakończeniu czytania kapłan albo diakon mówi. Oto Słowo Boże. Wierni odpowiadają. Bogu niech będą dzięki.]

Komunia ze Słowem Bożym komentarz

[Komentarz może wygłosić kapłan albo diakon.]

Rozważanie Słowa Bożego otwiera nas na obecność Chrystusa który przemawia dzisiaj do swojego ludu. Ewangelia dnia jest wezwaniem do przemiany życia i do wierności drodze którą wyznacza. Niech nasze życie stanie się świadectwem tej prawdy którą dziś usłyszeliśmy.

Błogosławieństwo końcowe

[Kapłan udziela błogosławieństwa końcowego.]

Niech Bóg wszechmogący Ojciec Syn i Duch Święty błogosławi nas i prowadzi w swojej łasce. Idźcie w pokoju Chrystusa.

[Wierni odpowiadają. Bogu niech będą dzięki.]

Forma w Modlitwie Brewiarzowej

[Po czytaniach brewiarzowych można odczytać Ewangelię dnia albo inny fragment.]

Jeśli odczytywana jest Ewangelia dnia mówi się. Czyniąc wszystko na większą chwałę Bożą i ku zbawieniu naszych dusz gromadzimy się aby rozważać Słowo Boże. Dziś w [tu wpisz dzień tygodnia i datę] w [tu wpisz tydzień okresu liturgicznego] Kościół Święty nasza Matka podaje nam do rozważania Ewangelię zapisaną u [tu wpisz imię ewangelisty]. Jako Słowo Boże z uszanowaniem proszę posłuchać.

Jeśli czytany jest inny fragment Ewangelii mówi się. Z Ewangelii według świętego [tu wpisz imię ewangelisty].

[Po odczytaniu następuje chwila milczenia albo krótkie wyjaśnienie.]

Niech Słowo Pana prowadzi nas w codzienności abyśmy idąc za Chrystusem dawali świadectwo Jego miłości i byli narzędziami pokoju oraz miłosierdzia.

albo

Niech Ewangelia stanie się światłem naszych ścieżek. Niech przemienia nasze serca. Niech pomaga nam wiernie głosić Królestwo Boże przez słowa i czyny.

Uzasadnienie obrzędu Liturgii Słowa

Liturgia Słowa w Narodowym Kościele Katolickim ukazuje centralne miejsce Słowa Bożego w życiu wierzących. Ewangelia jest celebrowana jako znak obecności Chrystusa który przemawia dziś do swojego ludu.

Odczytywanie Ewangelii nie jest tylko aktem modlitewnym. To stanięcie w obecności Pana. Dlatego Ewangelia ma pierwszeństwo i wzywa do przyjęcia mocy Bożego Słowa.

Wierni słuchając Słowa odnajdują światło. Otrzymują pocieszenie. Zyskują siłę do naśladowania Chrystusa. Słowo jest żywe i skuteczne i może przemieniać.

W ten sposób wspólnota jednoczy się w adoracji Boga. W słuchaniu tego co Duch mówi do Kościoła. Liturgia Słowa prowadzi zawsze ku większej chwale Bożej.

Ad maiorem Dei gloriam

Ad maiorem Dei gloriam.

Dekret zatwierdzający

Niniejszy obrzęd Liturgii Słowa został zatwierdzony przez Zwierzchnika Narodowego Kościoła Katolickiego dekretem NKK/PB/01-12/2024 z dnia 13 grudnia 2024 roku.