11 CZERWCA, WTOREK
X Tydzień zwykły
Wspomnienie św. Barnaby, apostoła
Święty Barnaba Apostoł, którego wspominamy dzisiaj, jest postacią wyjątkową w historii wczesnego chrześcijaństwa. Jego imię, oznaczające „syn pocieszenia” lub „syn zachęty”, doskonale oddaje jego rolę w Kościele. Był człowiekiem pełnym wiary, odwagi i determinacji, który niestrudzenie głosił Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie.
W Dziejach Apostolskich czytamy, jak Barnaba działał w Antiochii: „Ręka Pańska była z nimi, tak że wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana. Wysłano więc Barnabę do Antiochii. Gdy ten przybył i zobaczył łaskę Bożą, ucieszył się i zachęcał wszystkich, aby całym sercem trwali przy Panu. Był to bowiem mąż dobry, pełen Ducha Świętego i wiary. I wielki tłum ludzi pozyskał dla Pana. Barnaba udał się też do Tarsu, aby odszukać Szawła, a kiedy go znalazł, przyprowadził go do Antiochii. Przez cały rok pracowali wspólnie w Kościele i nauczali wielki tłum ludzi. W Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami” (Dz 11, 21-26).
Jego misjonarska działalność obejmowała szerokie terytoria. Jednym z ważnych momentów był ten, gdy Duch Święty powiedział: „Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem. Wtedy odprawili posty i modlitwy, położyli na nich ręce i wyprawili ich” (Dz 13, 1-3).
Ewangelia Mateusza daje nam wgląd w misję, którą Jezus powierzył swoim uczniom, a więc także Barnabie: „Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski! Wart jest bowiem robotnik swej strawy. A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta lub wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i tam pozostańcie, aż pójdziecie dalej. Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi nań pokój wasz. Jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz wróci do was” (Mt 10, 7-13).
Święty Barnaba, jako gorliwy głosiciel Ewangelii, w pełni wcielał w życie te słowa Chrystusa. Jego przykład uczy nas, jak ważne jest oddanie się w służbie Bożej, pełne wiary, nadziei i miłości. Jego działalność misyjna i niezłomność w głoszeniu Ewangelii stały się fundamentem wielu wspólnot chrześcijańskich.
Święty Barnaba przypomina nam, że chrześcijaństwo to przede wszystkim wspólnota ludzi zjednoczonych w miłości do Boga i bliźniego. Jego życie świadczy o tym, że prawdziwa wiara wymaga działania, poświęcenia i odwagi w obliczu trudności. Współpracując z apostołem Pawłem, Barnaba ukazuje nam, jak ważna jest jedność i współpraca w dziele ewangelizacji. Ich wspólna praca przyniosła obfite owoce, a Kościół rozrastał się dzięki ich wspólnemu wysiłkowi.
W kontekście dążenia do jedności i promowania współpracy między chrześcijanami, słowa Jezusa z Ewangelii Jana stają się szczególnie istotne: „Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni w Nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś” (J 17, 21). Te słowa Zbawiciela wskazują, że jedność jest fundamentem wiarygodności i siły świadectwa chrześcijańskiego w świecie.
Święty Barnaba swoją postawą pokazuje, że jedność nie jest jedynie abstrakcyjnym ideałem, ale konkretnym wyzwaniem, które wymaga otwartości, pokory i gotowości do współpracy. Współpracując z Pawłem, mimo różnych trudności i nieporozumień, dążyli do wspólnego celu – głoszenia Ewangelii. Ich przykład uczy nas, że różnice między nami nie powinny nas dzielić, ale wzbogacać, a prawdziwa jedność opiera się na wspólnym dążeniu do wypełnienia woli Bożej.
Dziś, wspominając świętego Barnabę, zastanówmy się nad naszym własnym zaangażowaniem w budowanie jedności w naszych wspólnotach. Czy potrafimy tak jak on być narzędziami pokoju i zgody? Czy jesteśmy gotowi, by niestrudzenie pracować na rzecz jedności chrześcijan, zgodnie z wolą naszego Zbawiciela? Barnaba jest dla nas wzorem do naśladowania, pokazującym, że każdy z nas, niezależnie od naszych zdolności i talentów, może przyczynić się do budowania Królestwa Bożego.
Modląc się dzisiaj, prośmy Boga, abyśmy tak jak święty Barnaba, byli pełni Ducha Świętego i wiary, abyśmy potrafili dostrzegać i cieszyć się łaską Bożą działającą w naszym życiu i życiu naszych bliźnich. Niech jego przykład dodaje nam odwagi w trudnych chwilach i umacnia nas w dążeniu do świętości.
Święty Barnabo, módl się za nami, abyśmy potrafili z taką samą gorliwością i oddaniem służyć Chrystusowi i głosić Jego miłość wszystkim napotkanym na naszej drodze. Niech Twoje życie inspiruje nas do pracy na rzecz jedności Kościoła i współpracy między wszystkimi chrześcijanami. Amen.
+ Robert Matysiak NCC