Wprowadzenie
Narodowy Kościół Katolicki w pełni i z najwyższym szacunkiem uznaje autorytet Nicejsko-Konstantynopolitańskiego wyznania wiary, które jest fundamentalnym i niepodważalnym symbolem wiary chrześcijańskiej. Wyznanie to, będące rezultatem dogłębnych teologicznych rozważań i debat podczas Soborów w Nicei (325 rok) i Konstantynopolu (381 rok), stanowi centralny wyraz ortodoksyjnej doktryny chrześcijańskiej. Zawiera ono kluczowe prawdy dotyczące Trójcy Świętej oraz natury Jezusa Chrystusa jako prawdziwego Boga i prawdziwego Człowieka, co jest podstawą teologicznej tożsamości i duchowego dziedzictwa chrześcijaństwa.
Narodowy Kościół Katolicki, wierny tradycji apostolskiej i dziedzictwu Ojców Kościoła, przyjmuje to wyznanie jako fundament swojej doktryny, liturgii i praktyk duszpasterskich. Wprowadzenie Nicejsko-Konstantynopolitańskiego wyznania wiary do liturgii Kościoła podkreśla jego związek z powszechną i niepodzielną wspólnotą chrześcijańską, odzwierciedlając jedność wiary, której korzenie sięgają pierwszych wieków chrześcijaństwa.
Narodowy Kościół Katolicki, dążąc do jedności z całym ciałem Kościoła Chrystusowego, integruje nauki i wartości zawarte w tym wyznaniu wiary w swojej misji głoszenia Ewangelii, prowadzenia wiernych do zbawienia oraz kształtowania życia duchowego wspólnoty. Uznanie autorytetu tego wyznania jest wyrazem wierności nie tylko historycznym postanowieniom Soborów, ale także żywotnej tradycji, która przez wieki kształtowała i nadal kształtuje tożsamość chrześcijaństwa.
Tym samym, Narodowy Kościół Katolicki potwierdza swoje zobowiązanie do zachowania i przekazywania autentycznej nauki chrześcijańskiej, wyrażonej w Nicejsko-Konstantynopolitańskim wyznaniu wiary, jako centralnego punktu odniesienia dla wiary i praktyki, umacniając swoją rolę jako strażnika apostolskiej tradycji i autentycznego głosu Kościoła w dzisiejszym świecie.
Nicejsko-konstantynopolitańskie wyznanie wiary
lub
Symbol konstantynopolitański /(łac.) Symbolum Constantinopolitanum/
Wierzę w jednego Boga,
Ojca Wszechmogącego,
Stworzyciela nieba i ziemi,
wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych.
I w jednego Pana Jezusa Chrystusa,
Syna Bożego Jednorodzonego,
który z Ojca jest zrodzony przed wszystkimi wiekami.
Bóg z Boga,
Światłość ze Światłości,
Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego.
Zrodzony, a nie stworzony,
współistotny Ojcu,
a przez Niego wszystko się stało.
On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba.
I za sprawą Ducha Świętego
przyjął ciało z Maryi Dziewicy [Marii Panny] i stał się człowiekiem.
Ukrzyżowany również za nas
pod Poncjuszem Piłatem został umęczony i pogrzebany.
I zmartwychwstał dnia trzeciego,
jak oznajmia Pismo.
I wstąpił do nieba; siedzi po prawicy Ojca.
I powtórnie przyjdzie w chwale sądzić żywych i umarłych,
a królestwu Jego nie będzie końca.
Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela,
który od Ojca pochodzi.
Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę;
który mówi przez Proroków.
Wierzę w jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.
Wyznaję jeden chrzest na odpuszczenie grzechów.
I oczekuję wskrzeszenia umarłych
i życia wiecznego w przyszłym świecie.
Amen.