Umiłowani Siostry i Bracia,
w imieniu mojej rodziny z serca życzymy wam, aby tajemnica Narodzenia Pańskiego stała się w waszym życiu źródłem cichej, ale trwałej nadziei. Niech Bóg, który przyszedł bez rozgłosu, odnajdzie w waszych sercach przestrzeń otwartą i ufną.
Niech światło Betlejem rozjaśnia to, co niepewne, i ogrzewa to, co zziębnięte przez trud codzienności. Niech Chrystus rodzi się tam, gdzie jest zmęczenie, pytania bez odpowiedzi i pragnienie sensu. On przychodzi właśnie tam, gdzie człowiek najbardziej potrzebuje bliskości.
Niech w te Święta proste gesty staną się miejscem spotkania z Bogiem: słowo bez pośpiechu, spojrzenie pełne uwagi, milczenie niosące pokój.
Życzymy wam, abyście w te Święta doświadczyli obecności Boga w prostych znakach: w słowie wypowiedzianym bez pośpiechu, w spojrzeniu pełnym uwagi, w milczeniu, które niesie pokój. Niech wasze domy staną się miejscem zgody, a serca przestrzenią, w której Bóg może zamieszkać.
Niech Nowonarodzony umacnia waszą wiarę, odnawia nadzieję i uczy miłości cierpliwej oraz wiernej. Z życzliwością i modlitwą towarzyszymy wam w czasie Świąt i w każdym dniu nadchodzącego roku.
List pasterski na Święta Bożego Narodzenia
Na czas Narodzenia Pańskiego
Umiłowani Siostry i Bracia,
W noc Bożego Narodzenia Kościół nie celebruje idei ani wspomnienia. Staje wobec tajemnicy. Bóg stał się bliski. Nie w znaku mocy, lecz w ciele Dziecka. Nie przez dystans, lecz przez obecność.
Odwieczne Słowo, przez które wszystko się stało, nie przyszło jako odpowiedź na nasze pytania. Przyszło jako obecność pośród ludzkiego życia. Bóg nie przemówił z wysoka. Zamieszkał między nami. Wszedł w czas, w historię, w kruchość. Przyjął to, co ludzkie, aby nic z naszego życia nie było Mu obce.
To przyjście jest ciche. Nie towarzyszy mu hałas świata ani logika skuteczności. Betlejem uczy nas, że Bóg nie zbawia przez nacisk. Zbawia przez bliskość. Objawia się w tym, co małe, aby człowiek nie musiał się bać. W Dziecięciu złożonym w żłobie Bóg pokazuje swoje serce. Serce, które nie dominuje, lecz ufa. Nie oddala, lecz przyciąga.
Tajemnica Wcielenia odsłania prawdę o Bogu, ale także prawdę o człowieku. Skoro Bóg zechciał być tak blisko, to znaczy, że bliskość jest drogą zbawienia. Tam, gdzie człowiek jest dla drugiego obecny, tam rodzi się przestrzeń Boga. Tam, gdzie potrafimy słuchać, przebaczać, trwać, tam światło Betlejem nie gaśnie.
W naszych czasach łatwo żyć obok siebie, a coraz trudniej być ze sobą. Wiele relacji nosi w sobie chłód, pośpiech i zmęczenie. Boże Narodzenie nie usuwa tych ran jednym gestem. Ono je rozświetla. Przypomina, że Bóg nie cofnął się wobec ludzkiej słabości. Wszedł w nią. Dlatego również my jesteśmy wezwani, aby nie uciekać od drugiego człowieka, lecz być blisko, nawet gdy to kosztuje.
Bóg przychodząc w ciszy uczy nas nowego spojrzenia. Uczy cierpliwości wobec procesu, który dojrzewa powoli. Uczy wiary, która nie potrzebuje spektaklu. Uczy miłości, która trwa także wtedy, gdy nie jest widoczna. W tej ciszy rodzi się nadzieja prawdziwa, nie ta obiecująca łatwe rozwiązania, lecz ta, która zakorzeniona jest w obecności Boga pośród nas.
Niech więc tegoroczne Święta będą czasem powrotu do tego, co istotne. Do stołu, przy którym jest miejsce dla każdego. Do rozmowy, która nie rani. Do milczenia, w którym można usłyszeć Boga. Niech betlejemska noc nauczy nas, że największym darem, jaki możemy ofiarować, jest wierna obecność.
Z serca wam błogosławię,
na czas Narodzenia Pańskiego i na każdy dzień,
aby Bóg, który stał się bliski,
uczył nas być blisko siebie nawzajem.
Pokój i światło Betlejem niech zostaną w waszych domach.
MARYJA MATKA WIERNEGO LUDU
TEN SAM DUCH W KOŚCIOŁACH
Na blogu „Myśli“ biskupa Roberta opublikowano komentarz o miejscu Maryi w wierze Kościoła. Komentarz wyrasta z wcześniejszej rozmowy z biskupem Robertem zatytułowanej „Rozmowa o Maryi.”, opublikowanej w sekcji Rozmowy na tym samym blogu.
Tekst wypływa z troski Narodowego Kościoła Katolickiego i tradycji starokatolickich o to, aby język maryjny nie zasłaniał Chrystusa, lecz prowadził do spotkania z Nim i do dojrzalszej wiary.
Kilka tygodni po tej publikacji Dykasteria Nauki Wiary Kościoła rzymskokatolickiego ogłosiła dokument Mater Populi fidelis. Wiele sformułowań brzmi tak, jakby były dalszym ciągiem pytań postawionych w komentarzu biskupa. Z obu stron pojawia się to samo spojrzenie na Maryję jako na Matkę wiernego ludu i pierwszą uczennicę, która prowadzi do Ewangelii, a nie do zamkniętego w sobie kultu.
Ta zbieżność pokazuje działanie Ducha Świętego, który porusza serca w różnych wspólnotach i prowadzi je w tym samym kierunku. Narodowy Kościół Katolicki i Kościół rzymskokatolicki, choć różne instytucjonalnie, w tej ważnej sprawie mówią jednym głosem, troszcząc się o czystość wiary i jedność uczniów Chrystusa.
List pasterski na uroczystość Świętego Andrzeja Apostoła
Drogie Siostry, drodzy Bracia w Chrystusie W uroczystość Świętego Andrzeja Apostoła, brata Szymona Piotra, rybaka z Betsaidy i Patrona Katedry Zwierzchnika naszego Kościoła, zwracam się do was jako wasz pasterz, który razem z wami szuka Pana, czasem się lęka i nie rozumie, a jednak pragnie iść za Jezusem do końca. Kiedy w naszym Kościele mówimy o Katedrze Zwierzchnika, nie chodzi nam o budynek. Chodzi o posługę głoszenia Ewangelii. Chodzi o to miejsce w życiu Kościoła, z którego brzmi słowo pasterza, który ma umacniać braci
List pasterski na rozpoczęcie Adwentu
„Aby wszyscy byli jedno” (J 17,21) List pasterski na rozpoczęcie Adwentu Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, Rozpoczynamy Adwent, czas światła, które przecina mrok, czas oczekiwania, które dojrzewa w ciszy. Kościół wchodzi w przestrzeń nadziei, ale nie w nadziei biernej, lecz czuwającej. Czekanie chrześcijanina to nie bezruch. To pełne napięcia i wiary otwarcie serca na Boga, który przychodzi wciąż na nowo. W tym roku pragnę, byśmy spojrzeli na Adwent przez pryzmat słów Jezusa z Ewangelii według św. Jana: „Aby wszyscy byli jedno, jak Ty,
List Pasterski na Uroczystość Zaśnięcia NMP
Uroczystość Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny (Maryja – Pełnia Człowieczeństwa, Świątynia Boga, Obietnica Zbawienia dla Każdego z Nas) Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, Wiara chrześcijańska nie jest religią śmierci. Jest religią życia. Nie jest systemem nakazów i zakazów – jest obietnicą przemienienia. Nie jest wspomnieniem przeszłości – jest otwarciem na wieczność. I dlatego w centrum naszej wiary nie stoi grób. Grób Chrystusa jest pusty. I dzisiaj obchodzimy tajemnicę, która jest echem tego samego zwycięstwa – tajemnicę Wniebowzięcia Maryi. To nie jest idea, którą stworzyła
List Pasterski na Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła (Fundament Kościoła – Jedność w różnorodności – Świadectwo aż po kres świata) Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, Historia Kościoła nie jest opowieścią o ludziach doskonałych. Nie jest kroniką świętych, którzy od początku znali swoją misję i kroczyli nią bez wahania. Historia Kościoła to historia Bożej łaski działającej w ludzkiej słabości. Historia człowieka, który się zaparł – i stał się Skałą.Historia człowieka, który prześladował – i stał się Apostołem narodów. To historia Piotra i Pawła. Dwa życia, dwa
List Pasterski na Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
List Pasterski na Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Eucharystia – Tajemnica Obecności, Ofiary i Przemienienia Świata) Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie, Jest taka rzeczywistość, wobec której rozum milknie, a serce klęka. Jest taka tajemnica, która nie daje się zamknąć w żadnej definicji, bo sama jest niezmierzonym oceanem Bożej miłości. Jest takie miejsce, gdzie niebo dotyka ziemi, a wieczność wkracza w czas. To Eucharystia. Nie możemy jej pojąć, ale możemy ją przyjąć.Nie możemy jej wyjaśnić, ale możemy się jej poddać.Nie możemy jej posiąść,
List Pasterski na Uroczystość Świętej Trójcy
List Pasterski na Uroczystość Świętej Trójcy