List Pasterski na Wielkanoc

(Misterium Paschalne – Przejście od Śmierci do Życia, od Nocy do Światła)

Drodzy Bracia i Siostry w Chrystusie,

Nie ma większej nocy niż ta, która ogarnęła świat, gdy kamień zamknął wejście do grobu. Nie ma większej ciszy niż ta, która zapadła po ostatnim tchnieniu Ukrzyżowanego. Nie ma większej ciemności niż ta, która zdawała się triumfować, gdy Ten, który jest Światłością, został pogrążony w cieniu śmierci.

Ale oto dziś, w tej jednej chwili, ciemność zostaje rozbita.

Oto noc zamienia się w poranek, cisza w śpiew, śmierć w życie.

Grób, który miał być końcem, staje się bramą.

A w sercu tej tajemnicy wybrzmiewa jedno słowo, które jest początkiem nowego stworzenia:

„Zmartwychwstał!”

Noc Paschalna – Przejście przez Morze Śmierci

Wielkanoc jest nie tylko świętem. Wielkanoc jest Paschą – Przejściem. To wyjście ze starego życia, przejście przez ciemność, zanurzenie się w śmierci po to, by narodzić się na nowo.

Gdy Izrael wychodził z Egiptu, stanął wobec niemożliwego – morze przed nim, armia faraona za nim. Wydawało się, że nie ma drogi. Ale oto wody rozstąpiły się, tworząc ścieżkę przez chaos.

To był obraz tego, co miało się wydarzyć w tej Nocy.

Chrystus stanął na brzegu śmierci. Za Nim ludzkość przygnieciona ciężarem grzechu. Przed Nim – otchłań, której nikt nie mógł przekroczyć.

Ale oto On wchodzi w tę otchłań, rozdziera ciemność, otwiera drogę przez śmierć.

I my, ochrzczeni w Jego śmierci, idziemy za Nim.

Bo chrześcijaństwo nie jest tylko systemem wierzeń. Chrześcijaństwo to Pascha – to przejście. To rzeczywistość, w której umiera stare, aby mogło narodzić się nowe.

Wcielenie, Krzyż, Zmartwychwstanie – Jedna Tajemnica

Nie można zrozumieć Zmartwychwstania, jeśli oddzieli się je od Krzyża. I nie można zrozumieć Krzyża, jeśli nie zobaczy się go w świetle Wcielenia.

Bóg, który stał się człowiekiem, przyjął na siebie całą rzeczywistość naszego istnienia – aż do końca, aż po grób.

Ale oto teraz ten grób jest pusty.

Nie dlatego, że śmierć nie była prawdziwa, ale dlatego, że została pokonana.

Nie dlatego, że Chrystus uniknął cierpienia, ale dlatego, że wszedł w nie do samego dna – i je przemienił.

Nie dlatego, że Bóg sprzeciwił się prawom natury, ale dlatego, że objawił naturę nowego stworzenia.

Bo oto teraz w Nim człowieczeństwo zostaje podniesione. To, co śmiertelne, staje się nieśmiertelne. To, co przemijające, zostaje zanurzone w wieczności.

I jeśli On zmartwychwstał – to i my powstaniemy.

Chrystus żyje – Co to oznacza dla nas?

Jeśli prawdą jest, że Chrystus zmartwychwstał, to nic nie może pozostać takie samo.

Nie możemy już żyć tak, jakby śmierć miała ostatnie słowo.
Nie możemy już się bać, jakby ciemność miała zwyciężyć światło.
Nie możemy już zwlekać, jakby życie było tylko tu i teraz.

Bo jeśli On żyje, to życie nie jest absurdem, ale drogą.
Jeśli On żyje, to ból nie jest końcem, ale początkiem uzdrowienia.
Jeśli On żyje, to miłość jest silniejsza niż nienawiść, a przebaczenie większe niż grzech.

Wielkanoc to nie tylko dzień w kalendarzu. To wezwanie.

Czy żyjesz jak człowiek zmartwychwstania?
Czy pozwalasz, by światło zwyciężyło w tobie ciemność?
Czy podejmujesz decyzje, które prowadzą ku życiu, a nie ku śmierci?
Czy pozwalasz Chrystusowi zmartwychwstać w tobie?

Bo jeśli On powstał z martwych, to i ty możesz powstać.

Nie tylko po śmierci, ale już dziś – z grobu swojego lęku, z ciemności swojego grzechu, z paraliżu zwątpienia.

Zmartwychwstanie zaczyna się teraz.

Kościół – Wspólnota Zmartwychwstania

W starokatolickiej tradycji Wielkanoc jest także świętem Kościoła jako wspólnoty paschalnej.

Kościół nie istnieje, aby podtrzymywać tradycję. Kościół istnieje, bo pusty grób jest faktem.
Nie jesteśmy wspólnotą pamięci, ale wspólnotą obecności.
Nie żyjemy tylko według nauk Mistrza, ale jesteśmy zanurzeni w życie Zmartwychwstałego.

I dlatego każda Eucharystia jest Paschą.
Każde zgromadzenie wiernych jest miejscem Jego obecności.
Każdy chrzest jest wejściem w Jego śmierć i Jego zmartwychwstanie.

Bo Kościół to nie budynek. Kościół to ludzie, którzy uwierzyli, że Chrystus żyje – i dlatego sami zaczynają żyć inaczej.

Zakończenie – Stań się Świadkiem Paschy

Drodzy Bracia i Siostry,

Wielkanoc nie jest opowieścią. Jest rzeczywistością.

To święto nie kończy się jutro. Ono dopiero się zaczyna.
Bo pusty grób nie jest zakończeniem – jest początkiem.

Dlatego nie wracaj do życia tak, jakby nic się nie stało.
Nie pozwól, by twoja wiara była tylko teorią.
Niech twoje życie stanie się dowodem, że Chrystus naprawdę zmartwychwstał.

Idź i żyj tak, aby inni mogli zobaczyć, że śmierć nie ma już władzy.
Idź i żyj tak, aby światło Paschy zapłonęło w twoim sercu i nigdy nie zgasło.
Idź i żyj tak, aby twoje życie było znakiem, że On żyje – i że Jego miłość zwycięża.

Bo to jest prawdziwa Wielkanoc – że ty również powstaniesz.

W Chrystusie, który zmartwychwstał i żyje na wieki,
Wasz pasterz.